FUTBOLDA KOŞULAN MESAFE VE YOĞUNLUK
- Hareketlerin % 43'ü 6 saniyeden az sürdü
- Hareketlerin % 23'ü 6-9 saniye sürdü
- Hareketlerin % 13'ü 9-12 saniye sürdü
- Hareketlerin % 9'u 12-15 saniye sürdü
- Toparlanma sürelerinin % 53'ü 6 saniyeden azdır.
- Toparlanma sürelerinin % 22'si 6-9 saniye sürdü.
- Toparlanma sürelerinin % 9'u 9-12 saniye sürdü.
- Toparlanma sürelerinin % 5'i 12-15 saniye sürdü.
MAÇ SIRASINDAKİ MESAFE
Profesyonel futbolcular, maç boyunca 9-12 km'lik bir mesafeyi kapsar.
Her maçta 1000 ile 1500 arasında farklı hareket değişiklikleri 5-6 saniyede gerçekleşirken, her 2 dakikada bir 3 saniyelik statik duraklama olur.
Profesyonel seviyede maçlar sırasında, oyuncuların yaklaşık 220'si yüksek yoğunlukta olduğu 2-4 saniye arasında süren 1000 ila 1400 kısa süreli eylem gerçekleştirdiği gösterilmiştir.
Yüksek yoğunluklu koşu, toplam oyun süresinin yaklaşık %3'ünde gerçekleştirilir, ancak en yoğun dönemlerde bunun iki katına çıktığı gösterilmiştir.
Kapsanan toplam mesafenin %2'si, topa sahip olan oyuncularla ilgilidir. İş oranı taleplerinin çoğunluğu, alan yaratmak, top kazanmak veya takım arkadaşını desteklemek için topun dışında çalışmakla ilişkilidir.Takımların 4-4-2 ve 4-5-1 formasyonlarına kıyasla 4-3-3 formasyonunu kullandıklarında forvetlerin %30 daha yüksek yoğunlukta koştuğu sonucuna varıldı. Bu, savunmadan hücum geçiş aşamasına dayanan bu oluşumun daha kontra atak niteliğinden kaynaklanıyor olabilir. Top rakibe geçtiği zaman biraz daha derin savunma rolleri, forvet oyuncularının hücum için kalan boşlukları yüksek hızla geçtikleri anlamına gelir.
Daha başarılı takımlar ve genellikle daha yüksek bir lig pozisyonunda bitiren takımlar, daha istikrarlı bir oyun modeli nedeniyle daha yüksek bir top bulundurma yüzdesini koruduğunu göstermiştir.
FARKLI MEVKİ OYUNCULARI İÇİN FARKLI FİZİKSEL GEREKLİLİKLER
Farklı oyun pozisyonları için farklı fiziksel talepler konusunda birçok araştırma makalesi yayınlanmıştır. Futbolda pozisyonel taleplere ilişkin araştırma, orta saha ve bek oyuncularının, diğer mevkilerde daha yüksek mesafelere sahip olduğunu göstermektedir. Bu, günümüz futbolunda orta saha ve bek oyuncularının hem savunmaya hemde hücuma sürekli destek olduklarının göstergesidir. Sonuç olarak, bu yüksek enerji pozisyonlarının antrenman yapısını yönetmek, yorulma ve yaralanma riskini azaltmak için kadroda rotasyon oyuncularını bulundurmak, vurgulanması gereken bir faktördür.
Orta saha oyuncuları tarafından koşulan daha yüksek mesafeler, bir maç boyunca düşük yoğunluklu koşu miktarına atfedilebilir, bu nedenle orta saha oyuncuları diğer pozisyonlar ile karşılaştırıldığında daha fazla aerobik enerji metabolizmasını kullandığını gösterir. Ayrıca, diğer oyun pozisyonlarından daha taktiksel sınırlamalar getirilebilir.
Elit oyuncular, en yoğun 5 dakikalık aralıklarda yüksek yoğunluklu koşu (19.2 km/s) yapmaktadırlar.
Anahtar faktör : Her pozisyon için gereken yüksek yoğunluklu çalışma miktarı farklıdır, bu yüzden her bir pozisyon için antrenman yoğunluğu ve stili farklı olmalıdır.
TAKTİK ANLAYIŞINI DOĞRU UYGULAYAN TAKIMLAR,
DAHA AZ MESAFE KAT EDEREK DAHA AZ ENERJİ HARCIYORLAR.
MAÇ ÖNCESİ ISINMADA YÖN DEĞİŞTİRMEYİ OLUMLU ETKİLEYEN FAKTÖRLER
Eksantrik kuvvet antrenmanı , yorgunluk oluşturmadan(hareketler ve çeviklik parametrelerini bozmadan) yön değiştirme sırasında performans artışı sağlamıştır.
Reaktif kuvvet, bacak sertliği ve aktivasyon sonrası tepkilerde artış gibi farklı mekanizmalarla atlama ve sprintlerde (0-20 m) performansta iyileşme sağlanmıştır.
Bu yanıtlar antrenörler için çok önemlidir, çünkü bu kuvvet protokolleri antrenman seanslarından önce sıklıkla kullanılır. Yorgunluğun olmaması nedeniyle, fiziksel performansın ve yaralanmaların önlenmesinin arttırılması, antrenman ve maçlardan önce eksantrik kuvvet antrenmanı uygulanması beklenir.
MAÇIN OYNANDIĞI SAATİN VE GÜNÜN SKORA ETKİSİ
En rekabetçi maçlar öğleden sonra veya akşam saatlerinde yapılır ve araştırma bulguları, oyuncuların en uygun saatlerde 16:00 ile 20:00 arasında performans gösterdiklerini göstermiştir. Sabahları antrenman yapan profesyonel takımlar, oyuncuların antrenmanlarındaki en yüksek performanslarından yararlanmak için fırsatı kaçırıyor mu?
FUTBOLUN FİZYOLOJİK GEREKLİLİKLERİ
DAYANIKLILIK ANTRENMANLARININ BİLEŞENLERİ
Hoff ve Helgerud (2004) tarafından yapılan araştırmalar, artan aerobik gücün, seçkin genç oyuncuların çalışma oranını artırabileceği sonucuna varmıştır: Topla daha fazla ilgilenme. Oyun başına sprint sayısını arttırmak. Bu bulguların elit düzey profesyonel oyuncularla ilgili olup olmadığını göstermek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır. Daha önce açıklandığı gibi, aerobik güç ve rekabetçi sıralama, oyun kalitesi arasındaki ilişkiler ve maç sırasında kapsanan mesafe teyit edildi (Bangsbo ve Lindquist, 1992; Krustrup). ve arkadaşları, 2003; Wisloff ve arkadaşları, 1998). Yakın zamandaki araştırmalar, aerobik antrenman ile geliştirilen değişimler ve TDC, sprint sayısı ve maç sırasında topun tutulumu gibi futbol performans değişkenleri arasında güçlü benzerlikler olduğunu bildirmiştir (Chamari ve ark. 2005; McMillan ve ark., 2005; Helgerud ve ark. 2001). . Aerobik eğitimin yararları için kanıt aşağıdaki şekillerde görülebilir: Uzak mesafe (9-12 km). Aktivitenin süresi (90 - 120 dakika). y İlişkili HR ve metabolik cevaplar. Bu analiz, yarışma sırasında enerjinin% 90-98'inin aerobik sistemden elde edildiğine dair tahminlere yol açmıştır (Bangsbo, 1994; Astrand ve Rodahl, 1986). Aerobik dayanıklılık performansı temel olarak eğitim seansları ve rekabetçi oyunlar sırasında oyuncuların aerobik katkısını belirlemek için geliştirilmiş ve zaman içinde kullanılan aşağıdakilere bağlıdır.
ENERJİ DEPOLARININ YENİLENMESİ
Kısa maksimal sprintler arasında aktif yenilenme (> 6s) PCr resentezini azaltır (enerji depolama)
Uzun sprintler arasında aktif geri kazanım (> 20s)
VO2max geliştirmeyi amaçlayan aralıklı eğitim sırasında aralıklar (> 30s), aktif iyileşme,
iyileşme sırasında daha hızlı V02 kinetiği ve daha yüksek VO2 seviyesi ile aerobik katkısını artırır.
GOL ATAN OYUNCULARIN GERÇEKLEŞTİRDİĞİ GÜÇ EYLEMLERİ
Sonuçlar, gollerin 298'inin oran olarak %83 , golü atan veya asist yapan oyuncu tarafından gerçekleştirilen en az bir güçlü eylemden önce geldiğini ortaya çıkardı gol atan oyuncu için en yaygın eylemler şunlardır:
Analiz edilen tüm gollerin 161'i veya (% 45’i) düz bir sürat koşusu sonrası
57 gol,oran olarak (%16) atlama sonrası
22 gol,oran olarak (%6) dönüşler sonucu
22 gol,oran olarak (%6) Sprintlerinin yön değişimi sonucu atılmıştır.
GOL ATAN OYUNCULARIN GERÇEKLEŞTİRDİĞİ GÜÇ EYLEMLERİ
Analiz edilen 360 hedeften çoğu sprintin bir rakip (109) ve topsuz (121) baskı olmadan gerçekleştirildiğini de ortaya koymuştur. Ek olarak, yardımcı oyuncunun rolünü tartışırken, en sık yapılan işlem:
Düz bir sprint sonrası (137 gol oran olarak % 38)
Dönüşler (28 gol, oran olarak % 8)
Zıplama (22 gol, oran olarak 6%)
Yön Sprintlerinin Değişimi (18 gol, oran olarak% 5)
Güç, hız ve en önemlisi, sprint sayısını yüksek bir seviyede yeniden üretme becerisi, profesyonel futboldaki belirleyici durumlarda büyük önem taşır ve bu nedenle, hem fitness çalışmalarına hem de antrenmanlara dahil edilmelidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder