23 Ocak 2013 Çarşamba

DAYANIKLlLlĞIN DÖNEMLENMESi





Antrenman yıllık planında dayanıklılık gelişimine birkaç evrede ulaşılır. Çıkış noktası olarak tek doruğu olan bir yıllık planı alırsak dayanıklılık antrenmanı üç ana evrede tamamlanır:

1) Aerobik dayanıklılık,
2) Özel dayanıklılık temellerini geliştirme ve
3) Özel dayanıklılık
Benzer bir yaklaşım uzun süreli bir antrenman programı için de öne sürülmüştür. Genç bir sporcunun antrenmana 12 yaşında başladığı düşünüldüğünde dayanıklılığın gelişimi şekil 62'de gösterilmiş olan aşamaları izleyecektir. Önerilen evrelerin her birinin kendi antrenman hedefleri bulunmaktadır:


1. AEROBiK DAYANIKILILIK geçiş evresi boyunca ve hazırlık evresinin başlarında geliştirilir (1-3 ay). Her ne kadar her spor küçük farklılıklar gerektirse de aerobik dayanıklılığın hedeflerinin başarılması, dengeli, orta yeğinlikte değişmeyen yöntemler aracılığı ile gerçekleşir. Böyle bir programın genel bir sonucu olarak, organizmanın çalışma niteliği, kalp kan dolaşım dizgesi aşamalı olarak gelişir. Organizmanın antrenmana' uyum sağlamasına paralel olarak çalışma yükü, özellikle de antrenman kapsamı da arttırılmalıdır.

ÖZEL DAYANIKLILIK İÇİN GEREKLİ OLAN TEMELİN GELİŞTİRİLMESİ: Dayanıklılık antrenmanı için belirlenmiş olan hedeflerin başarılmasında son derece önemli bir rol oynar. Aerobik dayanıklılıktan özel bir dayanıklılığa geçişi belirten bu dönem süresince aerobik dayanıklılık hala ağırlıklı bir yapıdadır. Sporun özelliklerine dayanılarak ve her etkinliğin dışsal koşullarına bağlı olarak, anaerobik etkinliklerin öğeleri çalışılmaya başlanır. Doğal olarak takım sporları için, etkinliğin akışı ve özel antrenmanların hızı aşamalı olarak spora özgü bir konuma gelir. Dayanıklılığın temelleri ikinci aşamada kesin bir biçimde geliştirilmediğinde yarışma evresine özgü olan yeğin bir antrenman sonuç vermeyebilir. Antrenman kapsamı yıllık planın bu döneminde en yüksek düzeyine ulaşır.

3. ÖZEL DAYANIKLILIK yarışma evresiyle uyumlu bir biçimdedir. Uygun yöntemlerin seçimi sıkı bir biçimde sporun dışsal desteklerine ve sporcunun gereksinimlerine dayanır. Buna karşın antrennan yeğinliğinin yarış yeğinliğini aştığı durumlarda bir çok sporda antrenman yeğinliği üzerinde durulmalıdır. Farklı yeğinlik biçimleri arasındaki değişiklikler, antrenman birimleri arasında bir iyileşmeyi kolaylaştırılmalıdır böylece final yarışma için en üst düzeye ulaşılır.

T.O Bompa (Antrenman kuramı ve yöntemi )

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder